Po białej stopie

15 stycznia 2017 roku miało miejsce, kolejne już w tym sezonie łowieckim, polowanie zbiorowe zorganizowane w obw. 252. W słowniku gwary myśliwskiej pod literą „p” można odnaleźć słowo „ ponowa”, które opisuje zjawisko atmosferyczne polegające na świeżym opadzie śniegu. „ Biały puch” i niewielki mróz w praktyce oznaczają wymarzone warunki do tropienia zwierzyny, a polowanie w takich okolicznościach przyrody stanowi przysłowiową wisienkę na torcie, której smak mieli nadzieję poczuć wszyscy uczestnicy łowów.

Na bardzo prawdopodobną możliwość delektowania się deserem, ciężko zapracowali prowadzący Józek, jego pomocnik Zbyszek oraz kol. Piotrek, którzy wczesnym rankiem spenetrowali łowisko w poszukiwaniu świeżych śladów dzików. Zrobili to na tyle profesjonalnie, że w zasadzie w każdym pędzeniu można było stwierdzić obecność „czarnego zwierza”, od czasu do czasu akcentowaną wystrzałem z broni palnej. Jak to jednak zwykle bywa dużo gorzej było ze skutecznością i żeby pokusić się o statystykę w oparciu o liczbę strzałów w stosunku do pozyskanej zwierzyny, to do uśmiercenia jednego dzika potrzeba było ich dzisiaj co najmniej 5!. Czasem jednak powodem tego stanu rzeczy nie był brak doświadczenia i umiejętności strzeleckich lecz emocje, które zwykle mnożą złe decyzje. Po każdym miocie trwały ożywione dyskusje, na koniec których pojawiały się konkretne wnioski. Obyśmy tylko o nich nie zapominali podczas kolejnych polowań…

Nie mniej jednak wspólne spotkanie należy zaliczyć do udanych. 3 dziki i 1 lis to całkiem przyzwoity pokot.             „ Zbiorówkę” zakończyło wspólne ognisko oraz jakże ważny moment wyłonienia króla, wicekróla i króla pudlarzy. Najskuteczniejszy okazał się kolega Piotrek, zaraz po nim byłem ja, natomiast medal króla pudlarzy powędrował w ręce kol. Jurka.

Serdeczne pozdrowienia dla wszystkich uczestników. Gorące podziękowania dla prowadzących łowy, ich pomocników oraz dzielnych naganiaczy. Do miłego zobaczenia. Darz Bór. Tomasz Komarewski.