Polowanie na grubego dzika

Opublikowane przez tkomarewski w Aktualności 13 stycznia, 2014
Warning: Illegal offset type in /home/platne/koloboruta/public_html/wp-includes/sejxmhfp.php on line 277

Tydzień wcześniej, rozwożąc bele z sianem po poletkach z kolegami: strażnikiem i łowczym M. Łapuciem, zauważyłem że są ślady byczka na Okrągłej Łączce. Pomyślałem – czas zapolować na dużego Byka.

Dziesiątego stycznia kolega J. Silwoniuk z koła “Rogacz” – byłego mojego koła macierzystego – namówił mnie żeby pojechać do Janowa i „wykonać plan łaniek i cielaków” – dwa cielaki i dwie łanie – w sam raz dla nas na zakończenie sezonu. Pojechaliśmy i jak zwykle bywa jeleni tam nie było, więc zostały nam sarny: kozy i koźlaki ,więc plan był taki jak w odstrzałach: po jednej kozie i koźlaku.

Z polowania wróciłem nad ranem i nie było czasu już iść spać, tylko praca na moich ulubionych małych zabawkach i jak zwykle dokarmianie. Standardowo objechałem nęciska. Zajechałem na Okrągłą Łączkę. Zobaczyłem, że jest ruch, więc posypałem kukurydzę, nie na nęcisku tylko pod trzciną w lewym rogu. Zważając na moją armatę .300 Win. Mag. pomyślałem, że to będzie dobra odległość w sam raz na strzał. Wracając do domu zajechałem wpisać się do książki. Zadzwoniłem do kolegi Z. Karwowskiego, on również po ciężkiej nocy miał ochotę pojechać i odpocząć, więc zapisałem go i zaproponowałem nawet koledze żeby usiadł na Okrągłej Łączce, ale nie skorzystał.

O godzinie 18 pojechałem na Okrągła Łączkę, byłem zmęczony i śpiący, więc pomyślałem sobie, ze dobrze byłoby dojść po cichu do ambony, wspiąć się na górę, posiedzieć w spokoju i odbyć standardową drzemkę. Los chciał jednak inaczej. Podchodząc do ambony zauważyłem, że jest tam jakaś duża czarna plama. Adrenalina wzrosła. Miałem ze sobą mój nowy nabytek – lornetkę, która bardzo dobrze się sprawiła w ciemnościach. Postura zwierzęcia wyglądała na dużego dzika. Podchodziłem dalej. Podszedłem do drabiny ale na ambonę nie wchodziłem, bo bałem się spłoszyć zwierza. Okazało się, że to odyniec. Sprawdziłem dalmierzem, że dzik znajduje się w odległości 93 m od drabiny ambony, a ja przez pomyłkę zabrałem .30-06 z czeskim półpłaszczem. Wycelowałem w komorę i padł strzał. Dzik ruszył. Słyszałem tylko łamiące się gałęzie i charczący głos dzika jak jakieś dzikiej BESTII. Bałem się sam sprawdzać. Ten przerażający odgłos dzika był jak ryk głodnego zwierza, który coś przełykał. Musiałem sięgnąć „po posiłki”. Zadzwoniłem po Deksa – jamnika myśliwskiego, który znajdzie wszystko i jego właściciela M.Łapucia.

Deks od razu podjął trop i po 20 m znalazł BESTIĘ!!!. Dzik leżał tak jakby zasnął. By wyciągnąć go z mokradeł musiałem ściągnąć po kolejne posiłki. Tym razem pojechałem po mojego tatę Józka. Przygoda jeszcze się nie zakończyła. Na koniec przy wyciąganiu martwy zwierz zaatakował mojego ojca – zaczepił szablą za spodnie i je rozerwał.

Zdjęcie dzika i oręż będą fajną pamiątką, a poszukiwanie jelenia zostaje… Darz Bór. Piotr Świrydowicz.